Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: equito, equitas, equitavi, equitatum, equitāre conjugación: 1 - intransitivo/transitivo - attiva (Ita) = cavalcare, galoppare, scatenarsi, intr./tr, passare a cavallo, (eng) = ride, (esp) = cabalgar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego equito tu equitas ille equitat nos equitāmus vos equitātis illi equitant | Yo cabalgo Tu cabalgas El/Ella/Eso cabalga Nosotros cabalgamos Vosotros cabalgáis Ellos/Ellas/Esos cabalgan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego equitābam tu equitābas ille equitābat nos equitabāmus vos equitabatis illi equitābant | Yo cabalgaba Tu cabalgabas El/Ella/Eso cabalgaba Nosotros cabalgabamos Vosotros cabalgabais Ellos/Ellas/Esos cabalgaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego equitavi tu equitavisti, equitasti... ille equitavit nos equitavĭmus vos equitavistis, equitastis... illi equitavērunt, equitarunt, equitavere... | Yo cabalgué Tu cabalgaste El/Ella/Eso cabalgó Nosotros cabalgamos Vosotros cabalgasteis Ellos/Ellas/Esos cabalgaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego equitavi tu equitavisti, equitasti... ille equitavit nos equitavĭmus vos equitavistis, equitastis... illi equitavērunt, equitarunt, equitavere... | Yo he cabalgado Tu has cabalgado El/Ella/Eso ha cabalgado Nosotros hemos cabalgado Vosotros habéis cabalgado Ellos/Ellas/Esos han cabalgado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego equitavĕram, equitaram... tu equitavĕras, equitaras... ille equitavĕrat, equitarat... nos equitaverāmus, equitaramus... vos equitaverātis, equitaratis... illi equitaverant, equitarant... | Yo había cabalgado Tu habías cabalgado El/Ella/Eso había cabalgado Nosotros habíamos cabalgado Vosotros habíais cabalgado Ellos/Ellas/Esos habían cabalgado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego equitavi tu equitavisti, equitasti... ille equitavit nos equitavĭmus vos equitavistis, equitastis... illi equitavērunt, equitarunt, equitavere... | Yo hube cabalgado Tu hubiste cabalgado El/Ella/Eso hubo cabalgado Nosotros hubimos cabalgado Vosotros hubisteis cabalgado Ellos/Ellas/Esos hubieron cabalgado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego equitavĕram, equitaram... tu equitavĕras, equitaras... ille equitavĕrat, equitarat... nos equitaverāmus, equitaramus... vos equitaverātis, equitaratis... illi equitaverant, equitarant... | Yo había cabalgado Tu habías cabalgado El/Ella/Eso había cabalgado Nosotros habíamos cabalgado Vosotros habíais cabalgado Ellos/Ellas/Esos habían cabalgado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego equitābo tu equitābis ille equitābit nos equitabĭmus vos equitabĭtis illi equitābunt | Yo cabalgaré Tu cabalgaras El/Ella/Eso cabalgará Nosotros cabalgaremos Vosotros cabalgareis Ellos/Ellas/Esos cabalgarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego equitavĕro, equitaro... tu equitavĕris, equitaris... ille equitavĕrit, equitarit... nos equitaverĭmus, equitarimus... vos equitaverĭtis, equitaritis... illi equitavĕrint, equitarint... | Yo habré cabalgado Tu habrás cabalgado El/Ella/Eso habrá cabalgado Nosotros habremos cabalgado Vosotros habréis cabalgado Ellos/Ellas/Esos habrán cabalgado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego equitem tu equites ille equitet nos equitēmus vos equitētis illi equitent | Yo cabalgue Tu cabalgues El/Ella/Eso cabalgue Nosotros cabalguemos Vosotros cabalguéis Ellos/Ellas/Esos cabalguen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego equitārem tu equitāres ille equitāret nos equitarēmus vos equitarētis illi equitārent | Yo cabalgara Tu cabalgaras El/Ella/Eso cabalgara Nosotros cabalgáramos Vosotros cabalgarais Ellos/Ellas/Esos cabalgaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego equitavĕrim, equitarim... tu equitavĕris, equitaris... ille equitavĕrit, equitarit... nos equitaverĭmus, equitarimus... vos equitaverĭtis, equitaritis... illi equitavĕrint, equitarint... | Yo haya cabalgado Tu hayas cabalgado El/Ella/Eso haya cabalgado Nosotros hayamos cabalgado Vosotros hayáis cabalgado Ellos/Ellas/Esos hayan cabalgado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego equitavissem, equitassem... tu equitavisses, equitasses... ille equitavisset, equitasset... nos equitavissēmus, equitassemus... vos equitavissētis, equitassetis... illi equitavissent, equitassent... | Yo hubiera cabalgado Tu hubieras cabalgado El/Ella/Eso hubiera cabalgado Nosotros hubiéramos cabalgado Vosotros hubierais cabalgado Ellos/Ellas/Esos hubieran cabalgado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego equitārem tu equitāres ille equitāret nos equitarēmus vos equitarētis illi equitārent | Yo cabalgaría Tu cabalgarías El/Ella/Eso cabalgaría Nosotros cabalgaríamos Vosotros cabalgaríais Ellos/Ellas/Esos cabalgarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego equitavissem, equitassem... tu equitavisses, equitasses... ille equitavisset, equitasset... nos equitavissēmus, equitassemus... vos equitavissētis, equitassetis... illi equitavissent, equitassent... | Yo habría cabalgado Tu habrías cabalgado El/Ella/Eso habría cabalgado Nosotros habríamos cabalgado Vosotros habríais cabalgado Ellos/Ellas/Esos habrían cabalgado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
equita equitate Futuro equitato equitato equitatote equitanto | cabalga cabalgad ve a cabalgar vaya a cabalgar id a cabalgar vayan a cabalgar |
INFINITIVO | |
Presente | |
equitāre | cabalgar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
equitavisse, equitasse... | haber cabalgado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
equitaturum esse, equitaturam esse, equitaturum esse, equitaturos esse, equitaturas esse, equitatura esse... | ir a cabalgar |
GERUNDIO | |
equitandi, equitando, equitandum, equitando... | de cabalgar a cabalgar para cabalgar por cabalgar |
SUPINO | |
equitatum | cabalgar |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que cabalga |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.equitans Gen.equitantis Dat.equitanti Acc.equitantem Voc.equitans Abl.equitante, equitanti... | equitantes equitantium equitantibus equitantes equitantes equitantibus |
Feminina | |
Nom.equitans Gen.equitantis Dat.equitanti Acc.equitantem Voc.equitans Abl.equitante, equitanti... | equitantes equitantium equitantibus equitantes equitantes equitantibus |
Neutro | |
Nom.equitans Gen.equitantis Dat.equitanti Acc.equitans Voc.equitans Abl.equitante, equitanti... | equitantia equitantium equitantibus equitantia equitantia equitantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de cabalgar |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.equitaturus Gen.equitaturi Dat.equitaturo Acc.equitaturum Voc.equitature Abl.equitaturo | equitaturi equitaturorum equitaturis equitaturos equitaturi equitaturis |
Feminina | |
Nom.equitatura Gen.equitaturae Dat.equitaturae Acc.equitaturam Voc.equitatura Abl.equitatura | equitaturae equitaturarum equitaturis equitaturas equitaturae equitaturis |
Neutro | |
Nom.equitaturum Gen.equitaturi Dat.equitaturo Acc.equitaturum Voc.equitaturum Abl.equitaturo | equitatura equitaturorum equitaturis equitatura equitatura equitaturis |
- Conjugación completa di equitari Forma pasiva |